In Hilversum is op 7 december 2006 door schrijver/columnist Jan Mulder de Philip Bloemendal Prijs voor jonge talentvolle presentatoren uitgereikt aan Wouter Zwart. De 29-jarige Zwart is NOS correspondent (tv, radio en internet) in China.
Het juryrapport zegt over de winnaar o.a.:
In zijn reportages brengt hij verre onderwerpen dichtbij door zijn creativiteit, zijn aangename ironie, z’n schrijftalent en zijn talent om beeld en geluid goed te laten samenvallen. Net als de naamgever van de prijs zorgt hij er voor dat hij goed geïnformeerd is.
De prijs bestaat uit een bedrag van 3.500 euro dat besteed moet worden aan een trainings- of opleidingsproject binnen het vakgebied en een glazen kunstwerk.
3 genomineerden
Naast Wouter Zwart nomineerde de jury Antoin Peeters (31) verslaggever/presentator bij RTL Nieuws en Margriet Wesselink (26) nieuwslezer/redacteur NOS radio.
18 kandidaten
De vakjury zegt in het juryrapport onder andere ‘nog nooit eerder zo’n goed jaar te hebben gehad in de geschiedenis van deze prijs. Alle achttien kandidaten beoefenen hun vak adequaat, waaruit de jury concludeert dat er op het ogenblik een generatie twintigers en dertigers aan het werk is die het vak verstaat waarin Philip Bloemendal een voorbeeld is geweest.’
Juryrapport Philip Bloemendal Prijs 2006
Nooit eerder heeft de jury voor de Philip Bloemendal Prijs zo’n goed jaar gehad. Dit is de derde, en wat ons betreft ook de beste editie in de nog jonge geschiedenis van deze nog jonge prijs. Maar liefst achttien kandidaten werden ons voorgelegd. Dat was er weliswaar eentje minder dan de allereerste keer, in 2002, maar tóen moesten we al heel gauw een handvol aanmeldingen opzij schuiven, omdat ze in presentatie, redactie en uitspraak lang niet de kwaliteit hadden die we zochten. Er zaten zelfs een paar discjockeys tussen - en dat is ongetwijfeld een eerzaam beroep, maar het valt wat ons betreft onder amusement, en het heeft dus niets te maken met de overdracht van nieuws en achtergronden waarin wij het nieuwe talent willen vinden. Voor de echte race bleven er destijds een stuk of tien over. En nu, vier jaar later, kregen we te maken met achttien serieuze kandidaten die allemaal op z’n minst het bespreken waard waren.
Misschien mag je daaruit concluderen dat er op het ogenblik een generatie van twintigers en dertigers aan het werk is, die in elk geval het vak verstaat waarin Philip Bloemendal zo’n lichtend voorbeeld is geweest. Op menigeen is heus nog wel wat aan te merken, maar er is een basis. Er wordt tegenwoordig, alles bij elkaar, op een heel behoorlijk niveau geïnformeerd en gepresenteerd. Ook - en dat mag met nadruk worden vermeld - bij de regionale radio en televisie èn bij de commerciële omroepen. Vergeleken met de publieke omroepen blijven ze in het aantal aanmeldingen nog steeds een beetje achter, maar ze dóen mee. Gelukkig.
Voor een jury is het prettig strenge maatstaven te kunnen aanleggen. En dat kòn dit jaar dus. De twaalf kandidaten die we in de eerste ronde hebben laten afvallen, waren eigenlijk allemaal adequate beoefenaren van dit vak. Alleen nèt niet bijzonder genoeg, nèt niet opvallender dan de rest, nèt niet begiftigd met een persoonlijkheid die uitsteekt boven het goeie gemiddelde. De zes die we toen nog overhadden, hebben dat wèl. Je kunt daar niet altijd precies de vinger op leggen, je kunt niet altijd exact beredeneren waarom die ene stem of dat ene gezicht meer indruk maakt dan de anderen. Het heeft met overtuigingskracht te maken, met de vaardigheid om helder te formuleren - ook als de tekst niet op papier staat - met het talent om een geschreven inleiding zonder stijlbreuk te laten overgaan in een geïmproviseerd vraaggesprek, met een goeie voorbereiding die cruciaal is voor de geloofwaardigheid, met passende stembuigingen en - als er een camera op staat - ook een passende lichaamstaal, en nog een aantal van dat soort moeilijk benoembare kwaliteiten. De kijker of de luisteraar moet moeiteloos het gevoel krijgen dat de nieuwslezer, de presentator het onderwerp volledig beheerst. We moeten kunnen aannemen dat hij of zij wéét waar het over gaat. Dat klinkt heel vanzelfsprekend, maar dat vergt heel veel vakmanschap.
En het mooie is dat je maar weinig discussie nodig hebt om vast te stellen of iemand over die kwaliteiten beschikt. Het is er, of het is er niet. Dat was althans onze ervaring toen we die laatste zes tegen elkaar gingen afmeten. En wij, dat waren Henny Stoel en Frits Spits, alletwee eminent in dit vak, de deskundige Kees de Groot van de Media Academie, de steeds prominenter wordende Lucella Carasso die onze winnares van twee jaar geleden was, en ik zelf als de enige niet-vakman die alleen maar af en toe over radio en televisie schrijft.
Met z’n vijven waren we, en ongekend unaniem toen het erom ging drie nominaties aan te wijzen. Drie winnaars dus eigenlijk, van wie er straks één de hoofdprijs krijgt. In alfabetische volgorde:
Antoin Peeters, 31 jaar
Studeerde journalistiek, onderdeel televisie, in Tilburg en media & cultuur in Rotterdam. Hij begon z’n carrière als verslaggever bij de regionale omroepen Limburg 1 en TV West, trad in 2001 in dienst bij RTL Z als verslaggever en presentator en is in 2002 in diezelfde functie begonnen bij RTL Nieuws. Zeer vakkundig, vinden wij, met een uitstekende dictie en een voortreffelijk verzorgd taalgebruik. Iemand in wie je als kijker onmiddellijk de autoriteit herkent. En ook iemand die we met ogenschijnlijk groot gemak één van de allermoeilijkste dingen zagen doen die een nieuwslezer te doen staan: een soepele overgang maken van een zwaar dramatische reportage naar een veel lichter onderwerp. Veel respect, wat ons betreft, voor Antoin Peeters.
Margriet Wesselink, 26 jaar
Begon bij RTV Oost en Omroep Zwolle, voltooide in 2002 de hbo-opleiding communicatie en werkt sinds 2004 bij de NOS Radio onder meer als nieuwslezer en redacteur voor de bulletins op Radio 1, 2, 4 en 3FM Headlines. En juist daarin geeft ze blijk van een veelzijdigheid, die op elk van die verschillende zenders de juiste toon aanslaat. Hoogst flexibel, met een heel natuurlijke voordracht, toegankelijk en in pakkend geschreven spreektaal. Waardoor ze de luisteraar het gevoel geeft dat ze de materie volledig beheerst. Onze complimenten voor Margriet Wesselink.
Wouter Zwart, 29 jaar
Studeerde cum laude af aan de School voor Journalistiek in Utrecht, volgde diverse opleidingen aan de Media Academie hier in Hilversum, deed stage bij het Noordhollands Dagblad en bij het VARA/NPS-programma Zembla, en trad in 1999 in dienst op de buitenlandredactie van het NOS Journaal. Maar wij kennen hem sinds begin dit jaar als correspondent voor de NOS in China en het Verre Oosten, waar hij radio, tv en internet bedient. In z’n reportages brengt hij verre onderwerpen dichtbij, door z’n creativiteit, z’n aangename ironie, z’n schrijftalent en z’n talent om beeld en geluid goed samen te laten gaan - in de traditie van Philip Bloemendal. En net als de naamgever van deze prijs zorgt hij ervoor dat hij goed geïnformeerd is. Kortom: de derde nominatie is voor Wouter Zwart.
HENK VAN GELDER, Voorzitter Jury
Leden: Henny Stoel, Lucella Carasso, Kees de Groot, Frits Spits
07.12.2006